آبگرم پرواز که در گوشه ای از امریکا جا خوش کرده ،خیلی از طبیعت دوستان دنیا را حیرت زده کرده است. گردشگرانی که گذارشان به ایالت نوادای امریکا افتاده، اغلب یکی از دیدنی ترین بخش های سفرشان را مربوط به آبشار آب گرمی می دانند که با تمام آب گرم های دیگر دنیا متفاوت است. آب گرمی با سنگ های رنگین کمانی و منظره ای که بیشتر از هر چیز به یک نقاشی شباهت دارد !

این آب گرم که در دره هوآلاپای قرار دارد، در دهه ۱۹۶۰ به طور طبیعی به وجود آمد و کم کم لقب گردشگرپذیرترین پدیده طبیعی ایالت نوادا را به خود اختصاص داد.چون علاوه بر خواص درمانی زیادی که دارد، به دلیل وجود املاح معدنی خاص با رنگ های متفاوتی در هم آمیخته و تابلویی هفت رنگ را مقابل چشمان گردشگران می آورد.

در این آب گرم ماهی های کوچک، قوها و مرغابی های وحشی زندگی می کنند و این آبشار کوچک سنگی را به یک منطقه شگفت انگیز تبدیل می سازند.

این آبشار از دل سنگی بیرون می زند که ۴متر ارتفاع دارد و میلیون ها سال قبل در اثر فرسایش آبی به وجود آمده است.

گردشگرانی که قصد سفر به این آب گرم شگفت انگیز را دارند، معمولا ساعات ظهر را برای این کار انتخاب می کنند چون در این صورت آب و آفتاب تصویری خلق می کند که نمونه اش را هیچ جای دیگر نمی توان دید. آب تا ارتفاع ۲متری پاشیده می شود و قطرات ریز آن به همه جا می پاشد. خورشید هم با تابیدن به این آب معدنی نمایی هزار رنگ به آبگرم می دهد.

جالب است بدانید که این چشمه آب گرم حدود یک مایل از جاده فاصله دارد اما آنقدر بزرگ است که از ده ها متر دورتر دیده می شود.

توماس لامل آلمانی، کوهنورد و جستجوگر مشهور کوهستان که برای پیدا کردن کوهنوردان مفقود شده ایرانی (آیدین بزرگی، پویا کیوان و مجتبی جراحی) در قله برودپیک پاکستان چند روزی را مشغول کار بود و با بالگرد به عکس برداری از منطقه مورد نظر پرداخته بود آخرین نظر خود را در خصوص این جستجو به همایون بختیاری، مسئول باشگاه کوهنوردی باشگاه آرش اعلام کرد.

این نامه به شرح زیر است:

"متاسفانه من بایستی با تلفنم این نامه را برایت بنویسم. امروز آخرین کنفرانس مطبوعاتی را داشتیم که در آن من توانستم نظراتم را بیان کنم. من کاملا اطمینان دارم و به علت ارتفاع بالا و از دست دادن آب بدن (dehydration) هیچکدام از این سه نفر دیگر زنده نیستند. نظر دیگر من این است که به دلیل اینکه آنها جای بسیار دور از مسیر نرمال و در ارتفاعی حداقل 7500 متری قرار دارند هیچ شانسی برای پایین آوردن آنها وجود ندارد. هلی‌کوپتر تنها می‌تواند نفرات را از ارتفاع 5800 متری به پایین بیاورد. هر چیزی که بالاتر از این ارتفاع باشد باید بوسیله انسان حمل شود.

در گذشته عملیاتی برای پایین آوردن افراد از این ارتفاع انجام شده ولی از روی مسیر نرمال بوده است. برای ما دو محل وجود دارد که امکان دارد اجساد در آنجا باشند:

الف) محلی که آخرین تماس تلفنی ماهواره‌ای از آن صورت گرفته است

ب) نقطه زرد رنگ مشخص شده در عکس

هردو نقطه در ارتفاع بالای 7500 متری و 500 متر زیر قله و خارج از مسیر نرمال هستند. هیچ شانسی برای پایین آوردن ایشان وجود ندارد! من به عنوان یک کوهنورد اعتقاد راسخ دارم که هیچکدام از این سه نفر راضی نبوده اند که کسی برای پایین آوردن اجسادشان جان خود را به خطر بیندازد. آنها عاشق کوهستان بودند پس چرا نگذاریم آنها در جایی که اینقدر دوست داشتند در آرامش بمانند. دو نفر باربر ارتفاع پرچم ایران را در بالای قله اصلی پیدا کرده اند. بنابراین مسیر ایرانیان به روی قله برود پیک به طور کامل و موفقیت آمیز توسط این سه کوهنورد صعود شده است. به نظر می رسد که آنها قله سنگی یال را اشتباه پایین آمده‌اند.

امیدوارم که توانسته باشم به برخی از سوالات شما پاسخ دهم. هر زمان که خواستی می توانی با من تماس بگیری.

با بهترین درودها" "توماس لامل"

به گزارش فارس، این 3 کوهنورد ایرانی برای فتح قله برودپیک مسیر جدیدی را انتخاب کردند و موفق شدند پرچم کشورمان را بر این قله برافراشته کنند، اما متاسفانه در مسیر بازگشت راه خود را گم کردند و بر اساس نظارت کارشناسان و مقامات محلی پاکستان، جان خود را از دست داده‌اند.