تالاب ها انواع مختلفي دارند. به زمين هاي آبدار يا خيس پر از گياه و درخت باتلاق گفته مي شود. به آب هاي راكد و باز و گياهان كوتاه بيشتر از جنس علف و ني مانداب يا هور (marsh) مي گويند. خلاش (bog يا muskeg) آبگيري است كه رستنيهاي آن پوسيده باشد و خلنگزار (Moorland و Heath) تالابهايي به شكل خارستان است. لشاب (fen) هم تالابي نيزاري است كه آب آن از گياه آكنده شده و هواي كمي ميگيرد.
اما اگر گذارتان به استان چهارمحال و بختياري بيفتد، تالاب هاي زياد و زيبايي را در اين منطقه خواهيد ديد. تالابهاي گندمان، چغاخور، عليآباد و سولقان كه زنجيروار از ضلع جنوبي شهرستان بروجن در امتداد كوه كلار به طرف غرب گسترده شدهاند، از مهمترين جاذبههاي طبيعي چهارمحال و بختيارياند، اما در بين اين تالابها چغاخور همانند نگين فيروزهاي در ميان اين تالابها ميدرخشد.
اين تالاب زيبا با ايجاد اكوسيستمي بينظير، زيستگاه پرندگان مهاجر و ماهيان منحصر به فرد است و جاذبههاي طبيعي بينظير آن در تمامي فصول سال ميتواند پذيراي علاقهمندان به طبيعتگردي باشد.
سالهاي گذشته در نيمه دي گاهي سه تا چهار متر برف منطقه تالاب چغاخور و دامنههاي كوه كلار را ميپوشاند و قله كوه سر به فلك كشيده كلار به علت بارش سنگين برف همانند كله قندي سپيد از چند فرسخي خودنمايي ميكرد.
كهنسالان در يادآوري برف و سرماي اين منطقه از يخ زدن چارپايان و حتي آدمها در فصل زمستان حكايتهاي زيادي به ياد دارند، زماني كه هنوز جاده و امكاناتي براي سوخترساني به روستاها ايجاد نشده بود و آنان مجبور بودند براي آوردن چند ليتر نفت به بروجن يا شهركرد مراجعه و در برگشت به روستاهاي پشت كوه از شدت بارش برف، تلف شدن حيوانات و جان باختن همسفران را نظارهگر باشند.
ماهيگيري، جستجو براي يافتن پرندهاي كمياب و گرفتن عكس در فرصتي مناسب و ديدن گونههايي از ماهيهاي متفاوت بخشي از لذت تفرج در تالاب چغاخور است. واقع شدن تالابهاي چهارگانه چغاخور، گندمان، عليآباد و سولقان در گسترهاي به وسعت 5000 هكتار از وسعت بام ايران، شرايطي ويژه و منحصر به فردي را براي اين قطعه از طبيعت كشور به لحاظ ارزشهاي زيست محيطي و ظرفيتهاي اكوتوريستي به ارمغان آورده است.
از امكانات ويژه تفريحي و ورزشي اطراف اين تالابها، پرورش و نگهداري اسب و همچنين سواركاري در مرغزار پيرامون تالاب است. سنت پرورش اسب از زمانهاي بسيار دور در اين منطقه بختياري معمول بوده و نژاد ويژهاي به وجود آوردهاست كه آميزهاي از نژاد بومي و عربي است.
اين مجموعه تالابي بزرگ و ارزشمند، چهارمحال و بختياري را به يكي از شاهراههاي عبور پرندگان مهاجر و آبزي از كشورهاي اروپايي و روسيه و استانهاي شمالي كشور به سمت كشورهاي حوزه خليج فارس تبديل كرده است.
برگرفته از: جام جم، بيابان هاي ايران