لوگو های حمایتی
تالاب ها انواع مختلفي دارند. به زمين هاي آبدار يا خيس پر از گياه و درخت باتلاق گفته مي شود. به آب هاي راكد و باز و گياهان كوتاه بيشتر از جنس علف و ني مانداب يا هور (marsh) مي گويند. خلاش (bog يا muskeg) آبگيري است كه رستني‌هاي آن پوسيده باشد و خلنگزار (Moorland و Heath) تالاب‌هايي به شكل خارستان است. لشاب (fen) هم تالابي نيزاري است كه آب آن از گياه آكنده شده و هواي كمي مي‌گيرد.
اما اگر گذارتان به استان چهارمحال و بختياري بيفتد، تالاب هاي زياد و زيبايي را در اين منطقه خواهيد ديد. تالاب‌هاي گندمان، چغاخور، علي‌آباد و سولقان كه زنجيروار از ضلع جنوبي شهرستان بروجن در امتداد كوه كلار به طرف غرب گسترده شده‌اند، از مهم‌ترين جاذبه‌هاي طبيعي چهارمحال و بختياري‌اند، اما در بين اين تالاب‌ها چغاخور همانند نگين فيروزه‌اي در ميان اين تالاب‌ها مي‌درخشد.
اين تالاب زيبا با ايجاد اكوسيستمي بي‌نظير، زيستگاه پرندگان مهاجر و ماهيان منحصر به فرد است و جاذبه‌هاي طبيعي بي‌نظير آن در تمامي فصول سال مي‌تواند پذيراي علاقه‌مندان به طبيعت‌گردي باشد.
سال‌هاي گذشته در نيمه دي گاهي سه تا چهار متر برف منطقه تالاب چغاخور و دامنه‌هاي كوه كلار را مي‌پوشاند و قله كوه سر به فلك كشيده كلار به علت بارش سنگين برف همانند كله قندي سپيد از چند فرسخي خودنمايي مي‌كرد.
كهنسالان در يادآوري برف و سرماي اين منطقه از يخ زدن چارپايان و حتي آدم‌ها در فصل زمستان حكايت‌هاي زيادي به ياد دارند، زماني كه هنوز جاده و امكاناتي براي سوخت‌رساني به روستاها ايجاد نشده بود و آنان مجبور بودند براي آوردن چند ليتر نفت به بروجن يا شهركرد مراجعه و در برگشت به روستاهاي پشت كوه از شدت بارش برف، تلف شدن حيوانات و جان باختن همسفران را نظاره‌گر باشند.
ماهيگيري، جستجو براي يافتن پرند‌ه‌اي كمياب و گرفتن عكس در فرصتي مناسب و ديدن گونه‌هايي از ماهي‌هاي متفاوت بخشي از لذت تفرج در تالاب چغاخور است. واقع شدن تالاب‌هاي چهارگانه چغاخور، گندمان، علي‌آباد و سولقان در گستره‌اي به وسعت 5000 هكتار از وسعت بام ايران، شرايطي ويژه و منحصر به فردي را براي اين قطعه از طبيعت كشور به لحاظ ارزش‌هاي زيست محيطي و ظرفيت‌هاي اكوتوريستي به ارمغان آورده است.
از امكانات ويژه تفريحي و ورزشي اطراف اين تالاب‌ها، پرورش و نگهداري اسب و همچنين سواركاري در مرغزار پيرامون تالاب است. سنت پرورش اسب از زمانهاي بسيار دور در اين منطقه بختياري معمول بوده و نژاد ويژه‌اي به وجود آورده‌است كه آميزه‌اي از نژاد بومي و عربي است.
اين مجموعه تالابي بزرگ و ارزشمند، چهارمحال و بختياري را به يكي از شاهراه‌هاي عبور پرندگان مهاجر و آبزي از كشورهاي اروپايي و روسيه و استان‌هاي شمالي كشور به سمت كشورهاي حوزه خليج فارس تبديل كرده است.
برگرفته از: جام جم، بيابان هاي ايران
تالاب سياب دريوش:
اين تالاب در جنوب غربي بخش ملكشاهي واقع شده است . مساحت آن در حدود چهار (4) هكتار وارتفاع آن 2740 متر از سطح دريا هاي آزاد ميباشد. حداقل درجه حرارت در اين تالاب 14 درجه سانتي گراد ومتوسط بارندگي ساليانه آن بيش از 600 ميليمتر است.تالاب فوق الذكر داراي آب دايمي و شكل آن دايره اي ميباشد. به دليل قرار گيري در ناحيه كوهستاني جزو منطقه سردسيري و ييلاقي استان محسوب ميشود.
تالاب زمزم:
تالاب زمزم در 74 كيلومتري شرق شهر ايلام واقع گرديده است. مساحت آن در حدود يك هكتار و ارتفاع آن ازسطح درياهاي آزاد 675 متر است. آب آن به صورت چشمه بوده و داراي آب دايمي است. پوشش گياهي اطراف آن چشم انداز زيبايي را بوجود آورده و زيستگاه بسيار مناسبي براي حيات وحش فراهم نموده است.
تالاب چكر:
درغرب شهرستان ايلام ودر منطقه بولي و در ناحيه چكر تالاب زيباي چكر قرار دارد. مساحت آن در حدود 3 هكتار و ارتفاع آن 600 متر است. عمق آن در حدود 5/2 متر است . اين تالاب در منطقه گرمسيري قرار دارد ولي آب آن دايمي است .عمق آن بستگي به ميزان بارش در طول سال دارد. منبع آب آن نزولات جوي و چند چشمه جوشان ميباشد .متوسط دماي آن 24 درجه سانتي گراد است. نيزارهاي اطراف آن به همراه طبيعت بكر زيباي اطاف آن واقعا دلنشين است.