ويژگي هاي ازدواج در بين تركمن ها:
1- همچون ديگر گروه هاي مسلمان، ازدواج با محارم را حرام مي دانند.
2- مرد تركمن مجاز است با دختر يا زن غير تركمن ازدواج كند.
3- زن يا دختر تركمن مجاز نيست كه با مرد يا پسر غير تركمن ازدواج كند.
4- تركمن ها ، داماد را « كورك / كوراكن» و عروس را «گِلين» مي نامند.
5- اگر زني بيوه شود حق دارد كه يك سال در سوگ شوي خويش بنشيند. بعد از يك سال ، پدر و مادر يا برادران ، حق دارند كه او را دوباره شوهر بدهند.

مراحل ازدواج
مرحله ي ثوزآتماق
در اين مرحله، پسري، دختري را براي زندگي مشترك خود مي پسندد. بعد از پسند درباره ي دختر و خانواده اي او تحقيق مي كنند. بعد از تحقيق و مورد تاييد بودن، چند از نزديكان پسر كه معمولا مادر، خواهر، عمه، خاله است. به خانه ي دختر مي روند. صاحب خانه پس از پذيرايي، خطاب به مهمانان مي گويد:
« گلمه ديكدن خبر آل دييپ ديرلار » خوب، بفرماييد، چه خبر؟
و اگر خانواده ي دختر جمله ي فوق را نگويد، سر گروه خواستگار، همان جمله را بر زبان مي آورند و صاحب خانه با شنيدن خبر خواستگاري با خنده مي گويد:
« اگر خدا قسمت كند. ان شاءالله. اما اجازه بدهيد ما هم تحقيق كنيم.» سپس براي جواب فرصت مي خواهد.

مرحله ي ثوزآلماق
بعد از اولين مرحله، خانواده دختر كار تحقيق را شروع مي كند. مدت اين تحقيق ممكن است چند هفته يا چند ماه طول بكشد و نماينده ي خانواده ي پسر هر از چندگاهي نظر خانواده ي دختر را جويا مي شود. سرانجام در صورت رسيدن به جواب مثبت به خانواده ي پسر مژده مي دهد و مي گويد: « ثوزيمي آلديلار / سخنم يعني سخن خواستگاري پذيرفته شد.»
اين مرحله از خواستگاري را كه اعلام قبولي از طرف خانواده ي دختر است، اصطلاحا ثوزآلماق مي گويند. در اين مرحله تاريخ مرحله ي بعدي، يعني مرحله ي «قاپي اچماق» نيز تعيين مي شود.

مر حله ي قاپي آچماق
در اين مرحله كه مرحله آشنايي مقدماتي مادر، خواهر زن، زن عمو ها و زن برادر هاي داماد با اعضاي خانواده عروس است. خانواده ي داماد با چند بسته شيريني به خانواده ي پدري عروس مي روند. در اين مرحله تاريخ مرحله بعدي يعني مرحلهي « دوز دادشماق» تعيين مي شود كه مرحله مقدماتي نامزدي پسر و دختر است.

مرحله ي دوزدادشماق / بله برون
دورداشماق يعني نان و نمك يكديگر را خوردن، يعني نمك گير يك ديگر شدن كه نشان دارد از حرمت نان و نمك در نزد تركمن ها.
در اين مرحله كه مرحله مقدماتي نامزدي است (بدون حضور دختر و پسر ) فقط زن هاي دو خانواده شركت دارند و طرف داماد هدايايي را كه براي عروس آينده ي خود آورده است، تقديم مي كند. ا اين هدايا معمولا به شرح زير است.
الف) يك تخته روسري تركمني به نام يايليق.
ب) يك تخته روسري گلدار به نام چارقد. در قديم به جاي چارقد از يك نوع روسري ابريشمي – بافت تركمن- به نام چأشو / چادر شب استفاده مي شد.
ج) يك قواره پارچه پيراهني
د) دو ظرف نان روغني به نام هاي « قاتلاما ، بشمه»
خانواده دختر نيز بخشي از نان هاي روغني را – كه خانواده ي پسر آورده است – به عنوان تبرك بين حاضرين تقسيم مي كند. اين مراس بعد از ساعتي – كه با كف زدن ها و شادي كردن ها همراه است – خاتمه مي يابد.
در در مرحله ي دوزدادشماق ، تاريخ مرحله بعدي يعني مرحله «آداماق» تعيين مي شود كه مرحله ي نامزدي رسمي دختر و پسر است.

مرحله ي آداماق / مرحله اول نامزدي رسمي
در اين مرحله – كه باز هم زنان دو طرف شركت دارند – بزرگتر خانواده داماد ، نخي باريك و سياه و سفيد را كه ب هم تابيده اند به گردن دختر حلق مي كند. اين نخ را « آلاجايوپ» مي گويند.
آلاجايوپ نشانه يكي شدن دو شخصيت متضاد يعني پسر و دختر است و نيز نشانه توافق آنها براي زندگي مشترك با حذف تضاد هاي رفتاري.
اين مرحله را مرحله ي آداماق ناميده اند يعني نامزد كردن دختر براي پسر ، بعد از اين مراسم، دختر را « آداقلي » مي خوانند، يعني دختري كه نامزد دارد.

مرحله ي مال كثشمك / تعيين ميزان مهريه
براي اجراي اين مرحله، طرف داماد به طرف عروس خبر مي دهد كه در فلان روز يا فلان شب براي تعيين ميزان مهريه ، با چند تن از نزديكان خود – كه معمولا پدر يا برادر بزرگ و ... است- خواهند آمد.
خانواده عروس نيز متقابلا چن تن از نزديكان خود را خبر مي دهد. در اين مجلس پس از پذيرايي با شيريني و ميوه از قصد و نيت مهمانان سوال مي شود. آنها نيز قصد خود را آگاهي از ميزان مهريه است ، بيان مي كنند.
از اين لحظه، چانه زدن ها بر سر ميزان مهريه بين دو طرف در مي گيرد و سر انجام به وجه غالب در بين مردم رضايت مي دهند.
وجه مهريه در روز عروس كِشان يا – بنا به توافق – چند روز يا چند هفته قبل – البته همراه با عقد رسمي به صورت نقد به خانواده ي عروس پرداخت مي شود.

مرحله قودابولماق / خنچه بردن – مرحله دوم نامزدي
يك يا چند روز و گاهي چند هفته قبل از جشن عروسي ، عده اي از زنان خانواده داماد با قرار قبلي براي اجراي مرحله دوم نامزدي به خانه ي پدر عروس آينده ي خود مي روند و با اين عمل ، و با اين عمل قرابت سببي را صورتي رسمي تر مي دهند. در اين روز خانواده داماد هدايايي به عروس آينده اي خود تقديم مي كند ( نه به خود عروس بلكه به خانواده ي او به عنوان عروس ) به شرح زير:
الف) دوازده عدد مجمه / مجمر : هر مجمه محتوي چهار قرص نان قاتلاما . هر مجمه به وسيله ي يكي از زنان فاميل حمل مي شود.
ب) چهار عدد كله قند: اين بخش ، از زمان پيدايش كله قند و هم زمان با شهر نشيني شدن تركمن ها به مراسم قودابولماق اضافه شده است.
پ) دؤش: دؤش قسمتي از سينه و راسته ي گوسفند است كه به شكل مثلث از بدن گوسفند جدا مي شود و معمولا به وسيله زن برادر داماد ( گلّجه) حمل مي شود.
ت) گوشواره و گردن بند طلا: اين هديه معمولا به وسيله بزرگترين عروس خانواده داماد، تقديم مي شود.
ث) ساعت مچي: اين هديه به وسيله ي يكي ديگر از زن برادر هاي داماد تقديم مي شود.
- اگر زن برادري باشد – اين رسم قدمت چنداني ندارد.
ج) هدايايي از قبيل روسري، چارقد، كفش، پارچه ي پيراهني و ...
چ) حلقه نامزدي: معمولا به وسيله مادر يا يكي از خواهران داماد، هديه مي شود.