اينك قريب چهل روز از غروب غم فزاي شهادت شقايقها ميگذرد؛ و اينك از صداي نحص شلاق خزان بر پيكر آلالهها، اربعيني ميگذرد و اسارت، سيلي، غربت، فرياد و بيدارگري سهم حاملان پيغام قاصدك هاي عترت و عظمت شد.
از آن روز تا امروز چهل روز در سوگ ابرمردي نشستيم كه حيات اسلام مديون رگهاي پاره پاره اوست. قصه سر و نيزه، قصه لبهاي خونين و قرآن، قصه سيلي و صورت گلگون كودك غمگين و تمام حقيقت هايي كه هر سال از پرده چشمان ما مي گذرد را شنيده ايم.
اربعيني با دختر كوچك حسين (ع) مهر را در آغوش گرفتيم، ناله زديم، درد دلها گفتيم و شكوهها روانه كرديم. اربعيني از عمق جان، فرياد يا حسين كشيديم، بر سينه زديم و خنده را حرام كرديم.
كربلا؛ اين خارستان خشك و بيآب، درياي انسانيت و كمال است، اقيانوس بي كرانهاي است كه در آن گوهر همه عظمتها و خوبيها به رنگ مظلوميت، يافتني است؛ اما غواص قهار ميطلبد. و هر كدام به فراخور حالمان از كربلا، محرم، عاشورا و اربعين، برداشتي داريم و بر اساس آن قضاوتي ....
در زيارت اربعين پيرامون فلسفه آن آمده است: و بذل مهجته فيك ليستنقذ عبادك عن الجهاله و حيرهالظلاله: حسين عليه السلام خون قلبش را به آستان الهي هديه داد تا بندگان را از ظلمت جهل و ناداني و حيرت گمراهي رهايي بخشد.
و شيعه هميشه و در تمامى روزهاى سوگوارى حضرت سيدالشهداء عليه السلام و از آن جمله روز اربعين آن حضرت، در زيارت و اقامه ماتم و عزادارى كوتاهى نكرده و از اينجاست كه امام حسن عسكرى عليهالسلام زيارت اربعين را از علايم ايمان شمرده است.
آرى، تنها زيارت اربعين سيدالشهداء عليه السلام است كه مؤمن خالص را از ديگران تميز مىدهد، و دوستان اهل بيت عليهم السلام را از غير آنان جدا مى كند. و مؤمن واقعى كسى است كه نگذارد آثار نهضت حسين عليه السلام فراموش شود و در قدردانى و شركت در هدف آن حضرت كوتاهى نورزد.
پيروان و دوستان امام حسين عليه السلام اميدوارند تا از اين طريق مشمول اين حديث نبوى شوند كه جابر بن عبدالله انصارى - از صحابه رسول خداصلى الله عليه و آله و سلم و نخستين زائر قبر حضرت اباعبدالله در اولين اربعين سيدالشهداء روايت كرده است: «كسى كه قومى را دوست دارد با آنها محشور مى شود و كسى كه عمل قومى را دوست دارد با ايشان شريك مىباشد».
دلهايمان بيتاب سالار شهيدان، و چشمانمان بر مظلومانه ترين شهادت تاريخ همواره درخشان و باراني باد.